rvanþate
Jump to navigation
Jump to search
From the old dual of rvanþs (“wheel”).
rvanþate inan pl (countable, genitive plural rvanþatis, relational adjective rvanþatiș)
ExpandDeclension of rvanþate (heavy, plurale binarium tantum) | |
---|---|
binary plural | |
nominative | rvanþate /ˈrvanθatɛ/ |
vocative | |
genitive | rvanþatis /ˈrvanθatis/ |
dative | rvanþatín /ˈrvanθatiːn/ |
accusative | rvanþatid /ˈrvanθatid/ |
instrumental | rvanþatíe /ˈrvanθatiːɛ/ |