orynus

Laefevian

Etymology

From or- + ynus (“sign”).

Pronunciation

• IPA^(key): /orynus/
• Rhymes: -orynus, -us ⁽¹⁰⁾
• Hyphenation: o·ry·nus, or·y·nus

Noun

orynus (accusative singular orynke, dative singular orynkun, nominative dual orynkund, nominative plural orynkir)

1. (medicine) symptom

Declension

Primary case declension of orynus (see Laefevian declension)
	singular	dual	plural
nominative	orynus	orynkund	orynkir
accusative	orynke	orynkundi	orynki
genitive	orynkau	orynkundas	orynkas, orynkiras†
dative	orynkun	orynkundon	orynkirons, orynkonc
locative	orynkul	orynkundos	orynkiross, orynkosc
instrumental	orynkô	orynkundêt	orynkirêts, orynkêtc

Secondary case declension of orynus (see Laefevian declension)
accusative-based cases	singular	dual	plural
sublative	orynkere	orynkundire	orynkire
illative	orynkele	orynkundile	orynkile
benefactive	orynkear	orynkundiar	orynkiar
prolative	orynkekwe	orynkundikwe	orynkikwe
causal-final	orynkedis	orynkundirris	orynkirris
genitive-based cases	singular	dual	plural
delative	orynkôka	orynkundirka	orynkirka
elative	orynkôtan	orynkundirtan	orynkirtan
ablative	orynkaôn	orynkundiruôn	orynkiruôn
essive	orynkôjøn	orynkundirjøn	orynkirjøn
abessive	orynkôze	orynkundirse	orynkirse
dative-based cases	singular	dual	plural
terminative	orynkumas	orynkundirmas	orynkirmas
lative	orynkunši	orynkundirši	orynkirši
locative-based cases	singular	dual	plural
superessive	orynkuneres, orynkunerc	orynkundirorres, orynkundorrec	orynkirorres, orynkorrec
inessive	orynkulle	orynkundirolles, orynkundollec	orynkirolles, orynkollec
exessive	orynkunun	orynkundirsun	orynkirsun
perlative	orynkuffêl	orynkundirfêl	orynkirfêl
instrumental-based cases	singular	dual	plural
translative	orynkôske	orynkundirêskes, orynkundêskec	orynkirêskes, orynkêskec
comitative	orynkôsôds, orynkôdc	orynkundirtôds, orynkundôdc	orynkirtôd