seus

Laefevian

Etymology

From Proto-Laenkean *tjojdodokos (“point, spear, arrow”).

Pronunciation

• IPA^(key): /seus/ [ˈseu̯s]
• Rhyme: -eus
• Hyphenation: se·us

Noun

seus (nominative dual seukund, nominative plural seukir, diminutive seušenj)

1. arrow

Declension

Primary case declension of seus (see Laefevian declension)
	singular	dual	plural
nominative	seus	seukund	seukir
accusative	seuke	seukundi	seuki
genitive	seukau	seukundas	seukas, seukiras†
dative	seukun	seukundon	seukirons, seukonc
locative	seukul	seukundos	seukiross, seukosc
instrumental	seukô	seukundêt	seukirêts, seukêtc

Secondary case declension of seus (see Laefevian declension)
accusative-based cases	singular	dual	plural
sublative	seukere	seukundire	seukire
illative	seukele	seukundile	seukile
benefactive	seukear	seukundiar	seukiar
prolative	seukekwe	seukundikwe	seukikwe
causal-final	seukedis	seukundirris	seukirris
genitive-based cases	singular	dual	plural
delative	seukôka	seukundirka	seukirka
elative	seukôtan	seukundirtan	seukirtan
ablative	seukaôn	seukundiruôn	seukiruôn
essive	seukôjøn	seukundirjøn	seukirjøn
abessive	seukôze	seukundirse	seukirse
dative-based cases	singular	dual	plural
terminative	seukumas	seukundirmas	seukirmas
lative	seukunši	seukundirši	seukirši
locative-based cases	singular	dual	plural
superessive	seukuneres, seukunerc	seukundirorres, seukundorrec	seukirorres, seukorrec
inessive	seukulle	seukundirolles, seukundollec	seukirolles, seukollec
exessive	seukunun	seukundirsun	seukirsun
perlative	seukuffêl	seukundirfêl	seukirfêl
instrumental-based cases	singular	dual	plural
translative	seukôske	seukundirêskes, seukundêskec	seukirêskes, seukêskec
comitative	seukôsôds, seukôdc	seukundirtôds, seukundôdc	seukirtôd

Derived terms

• seukja (“fletcher”)

Translations

arrow

Radestrian: amns

See also

• vlant (“bow”)