añgilihluôdens

Laefevian

This term was made for
Day 2 of Lexember 2023!

Etymology

From añgi- (“self-, auto-”) + lihluôdens (“contradiction”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aŋɡiliɬuɔdens/ [ˈaŋɡiˌliɬu̯ɔdens]
• Rhyme: -uɔdens
• Hyphenation: añ·gi·lih·lu·ô·dens

Noun

añgilihluôdens (nominative dual añgilihluôdensund, nominative plural añgilihluôdensir)

1. oxymoron, self-contradiction

Declension

Primary case declension of añgilihluôdens (see Laefevian declension)
	singular	dual	plural
nominative	añgilihluôdens	añgilihluôdensund	añgilihluôdensir
accusative	añgilihluôdense	añgilihluôdensundi	añgilihluôdensi
genitive	añgilihluôdensau	añgilihluôdensundas	añgilihluôdensas, añgilihluôdensiras†
dative	añgilihluôdensun	añgilihluôdensundon	añgilihluôdensirons, añgilihluôdensonc
locative	añgilihluôdensul	añgilihluôdensundos	añgilihluôdensiross, añgilihluôdensosc
instrumental	añgilihluôdensô	añgilihluôdensundêt	añgilihluôdensirêts, añgilihluôdensêtc
Note: † archaic, s standard or formal, c colloquial or informal.